Powrót za kierownicę rajdówki po przerwie

Powrót do rajdówki to wyjątkowa chwila. Im dłuższa jest przerwa, tym mocniejsze emocje pojawiają się, gdy wsiadam ponownie. I nie są to tylko te łatwe i pozytywne emocje.
To również duże wyzwanie, ponieważ zawsze gdy jadę rajdówką chcę być szybszy i rozwijać się względem samego siebie z przeszłości. Choć w zeszłym roku ścigaliśmy się tylko raz po szutrze, to momentami wbijaliśmy się na naprawdę dobry poziom. Zadaniem naszych 2 dni testowych było odnaleźć prędkość z tamtego czasu.

Długie przerwy, które zdarzają mi się pomiędzy sezonami są trudne. Mam wrażenie, że z czasem stają się coraz trudniejsze. Wiem o rajdach coraz więcej, wiem również coraz lepiej co zrobić, żeby wskoczyć na wyższy poziom. Aspirując jednak do poziomu sportowego, który nam się marzy z Szymonem takie 9 miesięcy rozłąki z luźną nawierzchnią są odczuwalne.

1 dzień testów spędziliśmy na pracy związanej z powrotem do właściwych odruchów, pewności, wyczucia, zrozumienia auta. Marzyło mi się, że przypomnę sobie wszystko w 3-4 przejazdy, natomiast zajęło mi to trochę więcej czasu. Pod koniec dnia było już całkiem nieźle, a 2 dnia poczułem się już zupełnie dobrze. Myślę, że prędkość jest już blisko tej zeszłorocznej, ale co bardziej interesujące w naturalny sposób zaczyna mi się łatwiej jechać w dużym poślizgu i mocniejszej szutrowej pozycji. Tego brakowało nam na śliskich szutrach, a taka umiejętność może pomóc nam niwelować straty w miejscach, w których w przeszłości nie błyszczeliśmy.
Już niebawem podeślę Wam onboard i sami będziecie mogli zerknąć swoim okiem jak wyglądała nasza jazda.

Jedno jest pewne- naprawdę mam szczęście, że mogę być kierowcą rajdowym i realizować swoją pasję na takim poziomie.
W tym miejscu chciałbym serdecznie podziękować mojej drużynie- Szymonowi, Kindze, Jachowi i całej ekipie Sports Racing Technologies z Marcisem na czele. Wasza wiara, którą czuję napędza mnie do działania. To naprawdę coś, mieć tak zaangażowany zespół- czego życzę każdemu kierowcy rajdowemu.